🚨Neden Amerika Birleşik Devletleri Başkanı ve Federal Rezerv (FED) Başkanı her zaman faiz indirimi konusunda birbirleriyle çatışıyor?
Trump, göreve geldiğinden beri, temel olarak Powell'ı yere yapıştırmak istiyor, tek bir talebi var -
Federal Rezerv (FED) büyük çapta faiz indirimleri yapmalı, şu anki %4.25'ten %1'e düşmeli.
Ama Bay Baba da sıradan biri değil, yüksek baskı altında soğukkanlı kalıyor, ne istifa ediyor ne de faizleri düşürüyor.
Aslında, geçmişteki başkanlar ve Federal Rezerv (FED) başkanları "faiz indirimi" konusunda belirgin farklılıklara sahiplerdi. Öncelikle Federal Rezerv'in karanlık tarihine bir göz atalım —
1970'lerin başında, o zamanlar Amerika Birleşik Devletleri Başkanı olan Nixon çok endişeliydi, o sırada Amerikan ekonomisi stagflasyon batağına girmişti, işsizlik oranı %6,1'e ulaşmış, enflasyon ise %5,8'i aşmıştı.
Normal şartlar altında, bu başarıyı tekrar elde etmek neredeyse imkansız. Karmaşık planların değişkenliği çok büyük, zaman bekleyemez, bu yüzden sadece etkili bir ilaç kullanmak gerekir - Federal Rezerv'i hızlı bir şekilde faiz indirmeye zorlamak, kısa vadeli sahte bir refah görüntüsü yaratmak ve seçimleri desteklemek.
Bu nedenle o dönemde Nixon, anladığı gibi Wang ile aynı şeyleri yaptı, her çeyrekte 17 kez kadar bir araya geliyorlardı, her seferinde yüksek yoğunlukta ve açıkça Federal Rezerv (FED) Başkanı Burns'i tehdit ediyorlardı, örneğin:
"Eğer seçimleri kaybedersek, bu Washington'da son kez muhafazakârların iktidara gelmesi olacak" diye sesleniyor; Bernstein'in teknik analizini kamuya açık bir şekilde çürütmek, söylediği her şeyin saçmalık olduğunu belirtmek; Berns'in Federal Rezerv (FED) yönetim kurulu üyeleri için aday göstermeye yetkisi yoktur;
Sonunda, Burns uzlaşmayı seçti, 1971'de Federal Rezerv (FED) faiz oranını %5'ten %3.5'e düşürdü, M1 para arzı büyüme oranı II. Dünya Savaşı'ndan sonraki zirve olan %8.4'e fırladı, Nixon istediğini elde etti ve 1972'de görevdeki ilk ABD başkanı olarak Çin'i ziyaret etti.
Ama Burns utanç sütununa çakıldı -
Kısa bir refah döneminin ardından, petrol krizinin etkisiyle, Amerika'da enflasyon büyük bir patlama yaşadı, dolar endeksi dibe vurdu, altın fiyatları fırladı ve Amerikan ekonomisi çöktü. Bu nedenle Burns, hayatı boyunca süren bir kötü şöhretin yükünü taşıdı ve adı "merkez bankasının bağımsızlığını kaybetmesi" ile eşanlamlı hale geldi.
Sonraki nesil Burns'u şöyle değerlendirdi: Hayatta kaldı, ama ünü yok oldu; görevini korudu, ama tarihi kaybetti.
Bu yüzden görebilirsiniz ki, "Büyük Güzel Yasası" geçtikten sonra, Trump yönetimi birkaç trilyon dolar daha borçlanacak ve önümüzdeki yıl ara seçimler olduğu için, anlayan kral bu kadar aceleyle faiz indirmek istiyor.
Ama Powell, bir kaplumbağanın tartıyı yutması gibi kararlıdır ve ikinci bir Burns olmaya asla niyetli değildir.
Ben ayrıldım, istediğin gibi yap; ama ben hala görevdeyim, en azından kötü bir ün bırakmamayı garanti etmeliyim!
Görev süresinin bitişine 10 ay kaldı, şimdi anladığımız gibi strateji değiştirmeye başladı ve hedefini Powell'ın kişiliğine çevirdi. Bir şımarıkla karşı karşıya kalan yaşlı adamın uzlaşması kaçınılmaz gibi görünüyor!
This page may contain third-party content, which is provided for information purposes only (not representations/warranties) and should not be considered as an endorsement of its views by Gate, nor as financial or professional advice. See Disclaimer for details.
🚨Neden Amerika Birleşik Devletleri Başkanı ve Federal Rezerv (FED) Başkanı her zaman faiz indirimi konusunda birbirleriyle çatışıyor?
Trump, göreve geldiğinden beri, temel olarak Powell'ı yere yapıştırmak istiyor, tek bir talebi var -
Federal Rezerv (FED) büyük çapta faiz indirimleri yapmalı, şu anki %4.25'ten %1'e düşmeli.
Ama Bay Baba da sıradan biri değil, yüksek baskı altında soğukkanlı kalıyor, ne istifa ediyor ne de faizleri düşürüyor.
Aslında, geçmişteki başkanlar ve Federal Rezerv (FED) başkanları "faiz indirimi" konusunda belirgin farklılıklara sahiplerdi. Öncelikle Federal Rezerv'in karanlık tarihine bir göz atalım —
1970'lerin başında, o zamanlar Amerika Birleşik Devletleri Başkanı olan Nixon çok endişeliydi, o sırada Amerikan ekonomisi stagflasyon batağına girmişti, işsizlik oranı %6,1'e ulaşmış, enflasyon ise %5,8'i aşmıştı.
Normal şartlar altında, bu başarıyı tekrar elde etmek neredeyse imkansız. Karmaşık planların değişkenliği çok büyük, zaman bekleyemez, bu yüzden sadece etkili bir ilaç kullanmak gerekir - Federal Rezerv'i hızlı bir şekilde faiz indirmeye zorlamak, kısa vadeli sahte bir refah görüntüsü yaratmak ve seçimleri desteklemek.
Bu nedenle o dönemde Nixon, anladığı gibi Wang ile aynı şeyleri yaptı, her çeyrekte 17 kez kadar bir araya geliyorlardı, her seferinde yüksek yoğunlukta ve açıkça Federal Rezerv (FED) Başkanı Burns'i tehdit ediyorlardı, örneğin:
"Eğer seçimleri kaybedersek, bu Washington'da son kez muhafazakârların iktidara gelmesi olacak" diye sesleniyor;
Bernstein'in teknik analizini kamuya açık bir şekilde çürütmek, söylediği her şeyin saçmalık olduğunu belirtmek;
Berns'in Federal Rezerv (FED) yönetim kurulu üyeleri için aday göstermeye yetkisi yoktur;
Sonunda, Burns uzlaşmayı seçti, 1971'de Federal Rezerv (FED) faiz oranını %5'ten %3.5'e düşürdü, M1 para arzı büyüme oranı II. Dünya Savaşı'ndan sonraki zirve olan %8.4'e fırladı, Nixon istediğini elde etti ve 1972'de görevdeki ilk ABD başkanı olarak Çin'i ziyaret etti.
Ama Burns utanç sütununa çakıldı -
Kısa bir refah döneminin ardından, petrol krizinin etkisiyle, Amerika'da enflasyon büyük bir patlama yaşadı, dolar endeksi dibe vurdu, altın fiyatları fırladı ve Amerikan ekonomisi çöktü. Bu nedenle Burns, hayatı boyunca süren bir kötü şöhretin yükünü taşıdı ve adı "merkez bankasının bağımsızlığını kaybetmesi" ile eşanlamlı hale geldi.
Sonraki nesil Burns'u şöyle değerlendirdi: Hayatta kaldı, ama ünü yok oldu; görevini korudu, ama tarihi kaybetti.
Bu yüzden görebilirsiniz ki, "Büyük Güzel Yasası" geçtikten sonra, Trump yönetimi birkaç trilyon dolar daha borçlanacak ve önümüzdeki yıl ara seçimler olduğu için, anlayan kral bu kadar aceleyle faiz indirmek istiyor.
Ama Powell, bir kaplumbağanın tartıyı yutması gibi kararlıdır ve ikinci bir Burns olmaya asla niyetli değildir.
Ben ayrıldım, istediğin gibi yap; ama ben hala görevdeyim, en azından kötü bir ün bırakmamayı garanti etmeliyim!
Görev süresinin bitişine 10 ay kaldı, şimdi anladığımız gibi strateji değiştirmeye başladı ve hedefini Powell'ın kişiliğine çevirdi. Bir şımarıkla karşı karşıya kalan yaşlı adamın uzlaşması kaçınılmaz gibi görünüyor!
Resimden: Jin Shi