NFT'nin Son Bölümü ve Yeniden Başlatılması: Coin Çıkartma Amaç Değil

I. NFT'nin Çöküşü

NFT pazarındaki son patlama, Pudgy Penguins'in token çıkartmasıyla durdu ve Doodles'ın Solana ağı üzerindeki token çıkartması yalnızca hafif bir dalgalanma yarattı. Yuga Labs, bu sefer en temel IP'si olan Cryptopunks'ı da içerecek şekilde işlerini sadeleştirmeye devam ediyor. NFT'lerin son canlanma dalgasında dikkat çeken Bitcoin NFT projeleri de neredeyse sıfıra indi, bir zamanlar deli eden anlatılar sessizce sona erdi ve artık ilgi görmüyor.

10,000 PFP, güzel bir vizyonu tasvir ediyordu: Orta ölçekli bir topluluk, aşağıdan yukarıya bir IP projesinin küresel ölçekte büyümesine yardımcı oluyor, bu da geleneksel IP projelerinin önce büyük miktarda para yatırarak içerik üretme modelinden tamamen farklı. Örneğin, Disney'in Marvel evreni, Yıldız Savaşları ve çeşitli animasyon karakterleri, bu IP'lerin derinlemesine benimsenmesi ve sonunda karlı bir maden haline gelmesi için genellikle yıllarca birikim ve devasa yatırımlar gerektirir.

NFT tamamen farklıdır, kabul eşiği son derece düşüktür, IP'nin oluşturulması ve varlıklaştırılması oldukça hızlıdır. Yaratıcılar sadece az miktarda Gas ücreti ödeyerek dijital platformda kendi sanat eserlerini satabilirler, galeri, oyuncak şirketi, film şirketi veya herhangi bir profesyonel ekibe gerek yoktur, bir IP, bir yeni sanatçı bu şekilde doğar.

Üç dört yıl önce, bazı alt düzey IP'lerin Avrupa ve Amerika, Japonya ve Kore'nin en üst düzey eğlence dünyasında popüler olduğunu da gördük. Sıradan sanatçılar da NFT aracılığıyla bir dönüşüm gerçekleştirebiliyor. Japon anime izleyerek büyüyen Z jenerasyonu gibi biri için, kripto para birimleri aracılığıyla daha önce ulaşılması zor olan IP yatırımlarına ve kuluçkalarına katılabilmek de son derece hayalperest bir şey.

Ancak, BAYC'nin "çılgın matryoshka" ve Azuki'nin felaket niteliğindeki alt serisi Elemental'in piyasaya sürülmesiyle birlikte, NFT'lerin konumu giderek netleşti. Bu bir hisse senedi veya yatırım değil, aksine bir tür üyelik ayrıcalıkları sunan pahalı lüks bir ürün gibi görünüyor. Proje sahipleri, IP değer çekirdeğini oluşturmak için sürekli yatırım yapmayı sürdürebilmek adına, alt serileri sürekli olarak satın almamız gerektiğini düşünüyorlar. Çelişkinin tohumları burada atılmakta; proje sahipleri içerik üretim maliyetlerinin yüksek olduğunu biliyor, fakat içerik IP'si üretmeden de hayatta kalamayacaklarını anlıyorlar. Her birkaç ayda bir alt seri çıkararak, orijinal seri sahiplerinin heyecanını sürekli olarak tüketiyor ve topluluğun her bir üyesini eziyorlar. İçerikten gelecek getiriyi beklemek yıllar alabilir ve bu geri dönüş asla gerçekleşmeyebilir. Yarıklar giderek büyümeye başlıyor, zemin fiyatlarındaki düşüşle birlikte güzel hayaller yok olmaya başlıyor, geriye ise sadece çeşitli tartışmalar kalıyor.

İkincisi, IP dünyasının yıldız MCN-PoP MART

NFT'leri Z kuşağının lüks eğlence ürünleri olarak görmek, onların yükseliş ve düşüş nedenlerini daha net hale getiriyor. Hızlı tüketim kültürünün hüküm sürdüğü bir çağda, içeriğin eksikliği tamamen kötü bir şey değil; sonuçta sadece dış görünüşüyle hızlıca alıcı çekebilir. Örneğin, Azuki'nin çizim tarzı Asyalıların estetiğine oldukça uygun ve bu ortak görüşle, bu yerel yapım NFT serisi BAYC'den sonra üçüncü büyük mavi çip haline gelebiliyor. Gerçek dünyada, Lego Ayıcık, Sarı Ördek, Molly gibi tanınmış eğlence ürünlerinin de içerik desteği yok, ama hepsi benzersiz dış görünümleri sayesinde bir dönem popüler oldu.

Ancak, trendler her zaman geçici ve içeriği değer çekirdeği olarak olmayan IP'ler her an modası geçmiş olabilir. Kripto para birimi kültürünün sınırlamaları ve NFT'lerin çok düşük başarı oranı nedeniyle, proje sahipleri genellikle bir IP etrafında sürekli türevler oluşturuyor. Ancak gerçek şu ki, çekirdek henüz şekil almadan bu akım çoktan geçti.

Tabii ki, PFP projeleri arasında yeterli içerik desteğine sahip bazı türler de var, örneğin Japon tarzı NFT'ler. Geçmişte en az dört beş tane tanınmış Japon manga IP'sine sahip projelerin NFT pazarında büyük başarı elde etmeyi umduğunu gördüm, ancak görünüşe göre bu projeler IP'nin hayran kitlesinin bu çevreyle neredeyse tamamen uyumsuz olduğunu dikkate almamışlar. Ayrıca, Japon tarzı anime ile ilgili ürünler o kadar fazla ki seçim yapmakta zorlanıyorlar; hayranlar neden birkaç yüz katı fiyat ödeyerek küçük bir resim satın alsın? En önemlisi, bu küçük resim sadece bir resimdir ve gelecekteki güçlendirme için hayal alanı sıfırdır. Yüksek kaliteli bir NFT satın alsanız bile, sadece yüksek kaliteli metaverse "SIDE-G" giriş hakkını elde edersiniz. Gundam'ın model, oyun ve animasyondan elde ettiği kazançlar doğal olarak sizinle ilgisizdir, topluluk da IP inkübasyonunun bir parçası olmayacaktır; tüm Gundam hayran kitlesi arasında hatta bir yabancı olarak bile görülebilir. Bu noktada, oyun finansallaştırmasının acı noktası da oldukça benzer.

Böylece, PFP projeleri bir sahte problem haline geldi, sadece pragmatik bir kıvılcım olan küçük penguen sürekli olarak çaba gösteriyor. Peki, küçük resimlerin başka bir çıkışı var mı? Bence PoP MART belki de farklı bir cevap sunuyor.

Bu Pekin kökenli küçük dükkan, Sonny Angel temsilciliği ile yeniden doğuşunu gerçekleştirdi. Sadece bu seri, o dönemde PoP MART'ın satışlarının neredeyse %30'unu katkıda bulundu. Kıskanan hak sahipleri bir yıl sonra tekil temsilcilik hakkını geri aldı, ancak bu adım aslında bir IP imparatorluğunun doğmasına yol açtı.

Wang Ning (PoP MART kurucusu) o zamanlar çok basit bir düşünceye sahipti: kendi IP'sini yaratmak, başkalarının alamayacağı bir IP oluşturmak. 2016 yılında, PoP MART, Hong Konglu tasarımcı Wang Xinming ile iş birliği yaparak ilk kendi yarattığı trend oyuncak serisini - Molly'yi piyasaya sürdü. Bu, dudak bükme görüntüsüne sahip küçük kız anında ülke genelinde popüler oldu ve sürpriz kutu oyunlarının belirsizliğiyle uyarım ve dopamin sürüşü sağladı. PoP MART, ilk roket benzeri yükselişine başladı, 2019 yılına gelindiğinde, Molly tekil IP ile yıllık satış geliri 456 milyon yuan'a ulaştı ve o dönemde PoP MART'ın ana gelir kaynağı haline geldi.

Bu, Japon tarzı yumurta toplama ile yüksek kaliteli koleksiyon ürünlerinin iş birliği modelinin, sonraki yıllardaki NFT patlamasında da oldukça yaygın hale geldiği anlamına geliyor. Sanatçılar, temel unsurları tasarlayıp, bunları proje sahiplerine bir dizi resim olarak bir araya getirip satışa sunmak için veriyor. NFT'ler genellikle ilk aşamada kör kutu biçiminde olup, proje sahipleri çeşitli nadir kombinasyonların resimlerini yayınlayarak oyuncuların satın alma arzusunu artırıyor.

İkisi de sadece satış biçimi farklı, ancak on binlerce NFT projesi ve çeşitli mavi çipler genellikle başarısız oldu. Peki PoP MART neden şimdi ikinci baharını yaşıyor?

Bir zamanlar sebebi zorluğun düşüşü ve satın alma eşiklerinin çok yüksek olması olarak değerlendiriyordum. İlk bakışta şu anda herhangi bir sorun yok, ancak ikincisi aslında böyle değil. NFT'ler de ücretsiz mintleme dönemine sahipti, bazı projeler o dönemde harika performans gösterdi ve yaratıcılar yalnızca işlem komisyonlarından bol kazanç sağladı. Yazım çağındaki birçok NFT bu temele dayanarak daha merkeziyetsiz hale geldi, ancak bu NFT'lerin düşüşünü engelleyemedi. Bir IP topluluğu kurmak veya katılmak oldukça basit, zor olan ise bunu sürdürmektir.

Bu nedenle, modelin yanlış olduğu düşünüyorum. İlk bölümdeki hızlı büyümenin ardından, Molly PoP MART'ı efsane haline getirmedi; şirketin hisse fiyatı, NFT gibi 2021'den 2024'e kadar düştü. Ancak, PoP MART nihayetinde yeniden yükseldi; bunu tamamen bir IP duvarına dayanarak başardı. Bugün PoP MART, Molly, DIMOO, BOBO&COCO, YUKI, Hirono dahil olmak üzere 12 kendi IP'sine, THE MONSTERS (Labubu dahil) ve PUCKY, SATYR RORY dahil olmak üzere 25 özel IP'ye ve Harry Potter, Disney, League of Legends gibi 50'den fazla özel olmayan işbirliği IP'sine sahip.

İnsanların tercihleri her zaman belirsizdir, IP'nin yaşam döngüsü sınırlıdır, ancak elinizde yüzlerce seçenek varsa ne olur? Bugün Labubu, Avrupa ve Güneydoğu Asya'da büyük bir popülarite kazanmış, çevresindeki oyuncakların değer koruma oranı plastik Moutai kadar değerlidir. Tanınmış bir projenin ideali, Web2'de nihayet gerçekleşti, ancak bu durum tesadüf değildir.

IP işinin ne olduğunu, NFT'nin gelişim yolunu yeniden düşünmeliyiz. Neden PoP MART, içerik desteği olmadan bu kadar yüksek bir seviyeye ulaşabiliyor?

Üç, Pudgy Penguins

Geçen yıl Hong Kong'daki küçük penguenin etkinliğine katıldım, bu NFT projesi topluluğa karşı her zaman çok hevesliydi.

Pudgy Penguins'ın başarısı, pratiklik, pratiklik ve yine pratikliktedir. NFT'lerin kendisi, teknik olarak fark yaratmakta zordur; ne kadar ustaca bir minting süreci tasarlandığına bakılmaksızın, eninde sonunda bir JPEG görüntüsüdür. NFT'lerin karşılaştığı zorluk, IP'nin hayata geçirilmesidir ki bu, 10,000 PFP üretmenin zorluğundan yüzlerce kat daha fazladır. Bazı projeler metaverse yaratmak isterken, diğerleri anime yapmak istemektedir. Bu fikirlerin hepsi çok havalıdır, ancak maliyetleri milyarlarla başlayan projeler, yalnızca topluluk üyelerinden finansman desteği talep edecektir.

Bu son derece sıkıştırılmış dünya çok fazla aceleci, herkes hemen başarı elde etmek istiyor. Sahipler büyük para kazanmak istiyor, projeye sahip olanlar ise bir anda zirveye çıkmak istiyor. Çok az sayıda mavi çip proje alçakgönüllü olmayı kabul ediyor, en sonunda acele edenler daha kötü düşüyor. Pudgy Penguins'in orijinal ekibi de böyle aceleci bir yeraltı ekibiydi, itibarları zedelendikten sonra, küçük penguen projesini düşük fiyattan sattılar.

Bu sırada küçük penguen, yılların deneyimine sahip gerçek bir lider olan Luca Netz ile tanıştı. Luca Netz, küçük pengueni hak ettiği yüksekliğe geri getiren bir çalışandır. Luca Netz, gerçekten bir marka oluşturuyor; NFT sahipleri için bir şirket işletiyor. Pazarlamadan peluş oyuncaklara ve gelecekteki oyunlara kadar, küçük penguenin her adımı sağlam. Şirket kâr ediyor, sahipleri de kâr ediyor. Bunların hiçbiri özel değil, sadece yapması gerekeni yapıyor. Gerçekten de, alt kademe IP'lerin Web3'te var olabileceği kanıtlandı; ancak, alçakgönüllü olmayı istemeyen proje sahipleri çok fazla.

Bu nedenle, "çürütme" kelimesine karşı çok olumsuz bir his besliyorum, sanki bazı şeylerin asla mevcut olmaması gerekiyormuş gibi. Elektrikli araçlar bir zamanlar çok olgun değildi, telefonumdaki sesli asistan da çok beceriksizdi. Ama bu, günümüzde şehrin her yerinin yenilenebilir enerji araçlarıyla dolu olmasını engellemiyor; yapay zekanın gelişimi ise ayrıca söze bile gerek yok.

Birçok sözde çürütülen alanda, Web3 gelecekte yine denemeler yapacak, ancak uygun bir proje sahibi eksik.

Dört, Gelişim Yolu

Başarı yolu basit gibi görünse de, aslında birçok zorlukla doludur. PFP'nin bir sonraki aşama gelişimi, bazı kripto para birimlerinin yerleşik mantık çerçevesinden sıyrılmayı gerektirecektir; Web3'ün bir sonraki Disney'i olabilmek için büyük bir birikim gereklidir. NFT'nin kıtlığının, her zaman kitleleşme sürecinde ters bir etki yaratıp yaratmadığı, daha önceki yazılarımda tartışılmıştı. Eğer bunu bir moda tüketim ürünü olarak tanımlarsak, 10,000'lik sınırlama belki de çok küçük; eğer bunu Web3'e özgü bir varlık ve fonlama yöntemi olarak tanımlarsak, IP sonunda topluluğa verilen taahhütleri yerine getirmek için somut tüketim ürünlerine dönüşmek zorundadır, garip alt serilerden oluşan bir yığın değil.

Kripto para dünyasının kendine özgü kültürü ve NFT'nin özellikleri göz önüne alındığında, uzun vadeli olarak bir IP'ye odaklanmak kaçınılmaz bir durumdur. Bu PFP'lerin üzerine nasıl daha fazla içerik ekleyebiliriz? Bir projeyi nasıl bir IP fabrikasına dönüştürebiliriz? Belki de bazı yeni fikirleri kabul etmemiz, daha fazla teknoloji ve oyun unsuru getirmemiz gerekiyor.

Beş, Coin Çıkartma bir son mu?

NFT çıkarım tokenlerinin anlamı nedir, hala anlayabilmiş değilim. Bu durum, üst konumdaki kişilerin alt konumdaki kişilere karşı bir tür sömürü gibi görünüyor ve aynı zamanda orijinal NFT'nin değerinin bir tür seyreltilmesi. Bunu sadece bu projenin kolay bir likidite çıkışı arayışı olarak anlayabiliyorum.

Bazı tanınmış projelerin tokenlerinden diğer projelerin tokenlerine kadar, hepsi istisnasız olarak hava coinlerinin varyasyonları gibi. Güçlendirme genellikle staking ile bazı zincir üzerindeki işlem payları, sanal dünyadaki eşya alımları, yönetişim hakları gibi şeyler elde etmekle ilgilidir. İdeal durumda, bu, sahip→staking yapan→geliştirici üçlüsünün mükemmel bir döngüsüdür. Ancak gerçek durum göz önüne alındığında, bu daha çok bir hava gibi görünüyor; NFT fiyatlarının düşmesi, madencilik kazançlarının düşmesi, token fiyatlarının düşmesi nedeniyle kötü bir döngüye girmiş durumda.

Orijinal NFT sahipleri için, token'ların bazı temettüleri ve hakları aldıkları doğru olsa da, çoğu token oluşturulduğunda büyük miktarda airdrop alacakları için şikayetçi olmuyorlar. Ancak uzun vadede, daha önce belirtildiği gibi, bu bir sulandırma şeklidir ve bazı projelerin animasyonlarındaki dağıtım ise açıkça bir yağmadır.

Kısa vadeli popülarite çok önemlidir, ancak projenin uzun vadeli sürdürülebilirliği daha kritik öneme sahiptir, token çıkarımını son durak haline getirmeyin.

Sonuç

Bu hızlı tempolu, dopaminle yönlendirilen çağda ben